Не е точно дека „странски актери“ протестираат во Грузија

Од протестите во Тбилиси април/мај 2024. Фото: Фликер

Граѓаните кои со денови протестираат на улиците на Тбилиси во Грузија, се Грузијци а не странски државјани, па уште помалку „актери“. Тензиите поради кои што почнаа овие протести се појавија на крајот на октомври кога партијата Грузиски сон, прогласи победа на изборите кои што беа оспорувани. Грузија се осамостои од Советскиот Сојуз во 1991 година и со години се стреми кон членство ЕУ со цел да се приклучи кон Унијата и тоа е наведено во Уставот на државата. Најголемиот дел Грузијци го поддржуваат ова, како што покажуваат анкетите константно.

Граѓаните кои со денови протестираат на улиците на Тбилиси во Грузија се Грузијци, а не странски државјани, па уште помалку „актери“. Тензиите поради кои што почнаа овие протести се појавија на крајот на октомври кога партијата Грузиски сон, прогласи победа на изборите кои што беа оспорувани

 

Рецензираме објава на социјалната мрежа Фејсбук во која пишува:

Леонид Слуцки, пратеник во руската државна дума: Грузија добро ја научи украинската лекција, не дозволувајќи му на Западот да ја претвори земјата во уште една антируска колонија. Вашингтон и Брисел во суштина престанаа да ги кријат своите вистински намери и испратија десантна сила интервенционисти во Тбилиси за да поттикнат улични протести. Но, грузиските власти сè уште ја држат ситуацијата во законска рамка. Третина од „актерите“ на грузиската улица се странски државјани. Останатите беа покренати на старите прирачници на Стејт департментот за „обоени револуции“ и го повторуваат сценариото на украинскиот Мајдан пред десет години. Но, се чини, на големо разочарување на западњаците, повеќето Грузијци научија од геополитичките грешки на другите. „За разлика од Украина во 2013 година, Грузија е независна држава со силни институции и што е најважно, искусни и мудри луѓе“, рече премиерот на земјата Иракли Кобахидзе. Интензитетот на протестното движење и внатрешната грузиска криза се јасно од надворешна природа и инспирирани однадвор.
Во склоп на објавата се споделува и видео материјал од судирите во Грузија меѓу демонстрантите и полицијата.
Наведеното во објавата дека „Грузија добро ја научи украинската лекција не дозволувајќи му на Западот да ја претвори државата во уште една антируска колонија“, е политички став, меѓутоа фактите се дека Грузијците се тие кои во голем процент сакаат влез во Европската Унија. Показател за тоа е и анкетата на НДИ спроведена во декември 2023 година, која што ја покажува посветеноста на народот на Грузија кон европската интеграција со импресивни 79 проценти од испитаниците што изразиле поддршка за членство во ЕУ.
Анкета на ИРИ од април 2023 година покажува дека кога биле прашани за ЕУ, 89 проценти од Грузијците или изразиле „целосна поддршка“ или „некаква поддршка“ за приклучување кон ЕУ. Друго испитување на јавното мислење спроведено во март 2024 година во Грузија покажува дека ЕУ продолжува да биде интернационалната институција во која што Грузијците најмногу имаат доверба и тоа со 81 процент. Оттаму, не може да биде вистина дека „западот ја претвора Грузија во своја колонија“, со оглед на тоа што граѓаните сакаат нивната држава да влезе во ЕУ и ги делат европските вредности во кои што колонијализмот не е вклучен. Украинската лекција наведена во објавата не постои во смисла на лекција, туку претставува агресивна воена инвазија која што Русија ја спроведе врз Украина без да има никаква закана кон својата територија.
Понатаму, во објавата се наведува дека „Вашингтон и Брисел престанале да ги кријат своите вистински намери и испратиле десантна сила интервенционисти во Тбилиси за да поттикнат улични протести, меѓутоа грузијските власти ја држат ситуацијата во законската рамка“. Се додава и дека „третина од актерите на грузиската улица се странски државјани, а останатите биле покренати на старите прирачници на Стејт Департментот за обоени револуции и го повторуваат Мајданското сценарио“.
Ова не е вистина. Граѓаните кои со денови протестираат на улиците на Тбилиси во Грузија, се Грузијци, а не странски државјани или „актери“. Тензиите поради кои што почнаа овие протести се појавија на крајот на октомври кога партијата Грузиски сон, прогласи победа на изборите кои што беа оспорувани. Грузија се осамостои од Советскиот Сојуз во 1991 година и со години се стреми кон членство ЕУ и тоа е наведено во Уставот на државата. Најголемиот дел Грузијци го поддржуваат ова, како што и константно покажуваат анкетите.
Минатата година земјата доби и кандидатски статус за ЕУ. Но, на 28 ноември 2024 година, владата на Грузија презеде чекор назад што значи оддалечување од Европа и тоа предизвика веднаш огромни протести и гнев од страна на народот во Грузија. Премиерот Иракли Кобахиџе рече дека Грузија ќе ги суспендира преговорите за пристапување кон ЕУ во времетраење од 4 години, до 2028 година, откако Европскиот Парламент одби да ги признае резултатите од изборите, поради наводни нерегуларности.
Одложувањето на преговорите и одбивањето на финансиска поддршка, значајно ги поткопува практичните чекори што ѝ се неопходни на Грузија за пристапување. Ова одбивање на средствата, ќе ја ослабне Грузија во поглед на тоа да се усогласи со ЕУ стандардите, ќе го забави прогресот во реформите и ќе предизвика скептицизам меѓу европските партнери за посветеноста на Грузија кон интеграцијата.

 

Прозападната претседателка на Грузија Саломе Зурабишвили повика Уставниот суд да ги поништи изборите на кои победи Грузиски сон. И опозицијата во Грузија и Зурабишвили тврдат дека изборите биле наместени.

Владиниот потег изнесе илјадници про-европски Грузијци на улиците во главниот град Тбилиси каде тие протестираат секоја ноќ и покрај тоа што полицијата им возвраќа брутално. Видео материјали на Ројтерс покажуваат дека демонстрантите носат грузиски и европски знамиња, извикувајќи кон полицијата „руски робови“. Полицијата возвраќа со водени топови и солзавец кон демонстрантите, но и со насилство и тепање на кое имуни не беа ни новинарите. 
Вистиномер веќе има пишувано и дека во Грузија годинава се донесоа некои закони што се толкувани како проруски. Протестите што тековно се случуваат во Грузија се проширија и надвор од главниот град, најмалку во 8 градови според Ројтерс.  Наспроти изнесеното во објавата дека тоа се „актери“ од Вашингтон и Брисел испратени за да предизвикаат протести, станува збор за грузиски граѓани. Луѓето, како што може да се види од бројни извештаи на светските медиумски куќи, зборуваат на својот јазик и имаат аспирации за својата земја различни од оние на грузиската влада. Одговорот од полицијата кон нив е со десетици апсења и претепувања, кои водат и до хоспитализација.

Сум видел бројни протести во Грузија за време на оваа и на претходната влада, се сеќавам и на некои од Советско време. Но ваква агресија, кон стари луѓе, кон навистина млади луѓе, кон жени, беше неверојатна. Брутален и диспропорциски напад врз Грузијците и медиумите потсетува на репресија во руски стил,  изјави за Си Ен Ен Цотне Јафариџе, граѓанин од Тбилиси.

Во објавата што ја рецензираме се прави обид, овие протести што сега се случуваат во Грузија, да се припишат, како што тоа се правеше и со Евро Мајдан протестите во Украина, на странски инспиратори, кои, наводно, систематски праќале свои лица да ги поттикнат. Ова е дел од руската пропаганда, која што одбива да се соочи со фактот дека граѓаните на државите, кои се граничат со Русија или во минатото беа дел од поранешниот Советскиот Сојуз, навистина сакаат влез во Европската Унија, се организираат самите и самите внатрешно се спротиставуваат на анти-ЕУ политики. Конкретно, многу Грузијци чувствуваат длабок анимозитет кон Русија, која што спроведе инвазија врз Грузија во 2008 година и денеска окупира 20 проценти од нејзините меѓународно признати територии.

Поради сите горенаведени факти, објавата што ја рецензираме ја оценуваме како невистина.

 

 

 

 

Сите коментари и забелешки поврзани со овој и другите написи на Вистиномер, барањата за корекции и појаснувања, како и предлозите за проверка на изјавите на политичарите и ветувањата на политичките партии, можете да ги доставите преку овој формулар

Оставете реакција